ព្រះរស់ជានរណា?

Posted on
  • Saturday, January 7, 2012
  • by
  • angco.co
  • in
  • Labels:

  • ១.ភាសិតៈ
    ទីណាមានមនុស្សភេទប្រុសស្រី                 ទីនោះគប្បីសន្មតចុះ
    ប្រាកដជាមានអង្គព្រះរស់                         ដែលធ្លាប់ហៅឈ្មោះថាម៉ែឪ។
    ទីណាដែលគ្មានព្រះរស់ទេ                        ទីនោះទំនេរស្ងាត់ពេកកូវ
    គ្មានមនុស្សដីទឹកគ្មានគ្រប់ផ្លូវ                    ពិភពលោកត្រូវសូន្យគ្រប់យ៉ាង ។
    ២.ភាសិតៈ
    ពាក្យអ្វីៗមិនស្មើនិងពាក្យថា                     ម៉ែ ឪ ម៉ៈ ប៉ា ប៉េ ចិ ជិម
    ជាពាក្យវិសេសឥតអ្វីផ្ទឹម                          ពាក្យមានសង្ឃឹមក្នុងលោកិយ។
    ពាក្យនេះជានាមនៃព្រះរស់                       មនុស្សលោកទាំងអស់ទាំងប្រុសស្រី
    ហៅតាំងពីតូចទើបចេះស្ដី                         ដល់ស្លាបដេកដីទើបឈប់ហៅ ។
    ៣.ភាសិតៈ
    មនុស្សលោកមានកម្មជាពូជពន្ធុ                មិនមែនទេវមន្តព្រះអល្លាហ៍
    ព្រះព្រហ្ម ឥសូរ ជេហូវ៉ា                            សេកមន្តគាថាបង្កើតបាន។
    កំណើតមនុស្សពិតកើតពីកម្ម                     ផ្សំធាតុទាំងប្រាំបីកើតប្រាណ
    ធម្មតាតាក់តែងតាមលំអាន                      កើតបានជាឈើព្រៃព្រឹក្សា ។
    ៤.ភាសិតៈ
    ម៉ែឪជាបុគ្គលប្រសើរណាស់ក្នុងលោកិយ               កូនប្រុសស្រីកុំយល់ថាមានគុណតែត្រឹមខ្លួន
    ម៉ែឪគឺជាម៉ែឪសកលលោកពេញចំនួន                  ទាំងម៉ែឪក្បូនច្បាប់វិទ្យាសាស្ត្រទាំងអស់។
    ព្រោះអ្នកប្រាជ្ញអ្នកមានយសមានទ្រព្យគ្រប់ឋានៈ​   គ្មាននរណាម្នាក់កើតមកឥតម៉ែឥតឪសោះ
    គ្រប់ជាតិសាសន៍សុទ្ធតែកូនម៉ែកូនឪទាំងអស់        នេះឯងព្រះរស់កូនត្រូវបូជាគុណរាល់ពេល
    ៥.ភាសិតៈ
    ម៉ែឪមានគុណណាស់          មិនសំពះខ្មាស់អៀនដៃ
    ឯអ្នកក្រៅដទៃ                    វិស័យសោះសំពះបាន ។
    ៦.ភាសិតៈ
    ព្រះស្ថិតនៅឯគេហស្ថាន      គួរថ្វាយទានមុនព្រះឯវត្ត
    មួយវិញទៀតថាៈ
    ម៉ែឪនៅផ្ទះ              លោកទុកជាព្រះ       ដូចព្រះឯវត្ត
    សំពត់អាហារ           កូនត្រូវផ្គង់ផ្គត់          កុំអោយលោកអត់
    បានបុណ្យដូចគ្នា។
    ៧.ភាសិតៈ
    រូបកាយសាច់ឈាមកូនប្រុសស្រី               គឺជាសាក្សីនៃឪម៉ែ
    ដែលលោកខិតខំបំរើថែ                            នឿយឥតមានល្ហែជាច្រើនឆ្នាំ
    ទម្រាំបានធំកើតជាមនុស្ស                        ហេតុនេះកូនប្រុសស្រីចូរចាំ
    គុណលោកកុំភ្លេចបុរាណផ្ដាំ                      ថាបើអ្នកចាំគុណលោកជួយ ។
    ៨.ភាសិតៈ
    អ្នកដែលមិនដឹងគុណមិនតបគុណ             ដូចដុំថ្មធ្ងន់ធ្លាក់ក្នុងទន្លេ
    មិនដែលអណ្ដែតលើទឹកបានទេ                 ទេព្ដាតែជេរផ្ដន្ទាជានិច្ច
    ឯអ្នកដឹងគុណហើយធ្វើគុណតប               តែងតែប្រកបមិនដែលលង់លិច
    ទោះបីទ័លក្រខ្សត់ខ្សោយដូចម្ដេច              ទេព្ដាមិនភ្លេចជួយថែរក្សា ។

    ចំលងចេញពីសៀវភៅព្រះរស់របស់លោក សុង ស៊ីវ
    http://sophal2.blogspot.com/2011/03/blog-post.html#more



    0 comments:

    Please add comment to express your opinion, and share it on Twitter or Facebook. Thank you in advance.